In 1950 woonde slechts 30 procent van de wereldbevolking in stedelijke gebieden; vandaag is dat 56 procent, en dat zal naar verwachting stijgen tot 68 procent in 2050. Over minder dan 30 jaar zullen drie op de vier grote steden in de wereld een heel ander klimaat hebben dan waarvoor hun infrastructuur ontworpen is. Als die stedelijke gebieden niet worden aangepast aan de klimaatverandering, lopen miljoenen mensen gevaar.
Voor steden op gematigde breedtegraden betekent klimaatverandering meer hittegolven en kortere koude seizoenen. Voor steden op subtropische en tropische breedtegraden betekent het nattere regenseizoenen en warmere droge seizoenen. De meeste kuststeden zullen worden bedreigd door zeespiegelstijging.
Over de hele wereld zullen steden te maken krijgen met een veel grotere kans op extreme weersomstandigheden. Afhankelijk van hun locatie, gaat het om zwaardere sneeuwval, ernstigere droogtes, watertekorten, hittegolven, grotere overstromingen, meer bosbranden, grotere stormen en langere stormseizoenen. De zwaarste kosten zullen worden gedragen door de meest kwetsbare inwoners: de ouderen, de armen en anderen die geen rijkdom en politieke connecties hebben om zichzelf te beschermen.
Lees ook: wereldwonderen in gevaar door klimaatverandering.
Nieuw klimaatregime Extreem weer is niet de enige zorg. Een studie uit 2019 van 520 steden over de hele wereld voorspelde dat zelfs als landen de opwarming beperken tot 2 graden Celsius boven pre-industriële omstandigheden, klimaatzones tegen 2050 wereldwijd honderden kilometers naar het noorden zullen verschuiven. Dit zou ertoe leiden dat 77 procent van de steden in het onderzoek het hele jaar door grote verandering in hun klimaatregimes zouden ervaren.
Foto: Adobe Stock / Wonderful pictures
Het onderzoek voorspelden bijvoorbeeld dat tegen het midden van de eeuw het klimaat in Londen zal lijken op dat van het hedendaagse Barcelona. Kortom, over minder dan 30 jaar zullen drie op de vier grote steden in de wereld een heel ander klimaat hebben dan waarvoor de stedelijke vorm en infrastructuur ontworpen zijn. Steden produceren meer dan 70 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen, voornamelijk door het verwarmen en koelen van gebouwen en de aanwezigheid van auto’s, vrachtwagens en andere voertuigen.
Te traag Verstedelijking maakt mensen ook kwetsbaarder voor de gevolgen van klimaatverandering. Als steden bijvoorbeeld uitbreiden, verwijderen mensen de vegetatie, wat het risico op overstromingen en zeespiegelstijging kan vergroten. Ze creëren ook ondoordringbare oppervlakken die geen water opnemen, zoals wegen en gebouwen en dit draagt bij aan overstromingsrisico’s.
In het beste geval kunnen stedelijke infrastructuren die zijn gebouwd voor eerdere klimaatregimes en minder extreme weersomstandigheden worden gewijzigd, met een snelheid van ongeveer 3 procent per jaar. In dat tempo, dat zelfs voor de rijkste steden ter wereld moeilijk te onderhouden is, zal het tientallen jaren duren om steden duurzamer en veerkrachtiger te maken. En de meest kwetsbare stedelingen wonen in snelgroeiende steden in de derde wereld, zoals Dhaka, Bangladesh, Lagos, Nigeria en Manilla, Filippijnen, waar lokale overheden zelden genoeg middelen hebben om de dure veranderingen aan te brengen die nodig zijn.
Lees ook: wat is het broeikaseffect en waarom kunnen we niet zonder?
Bron: BusinessAM
HoofdFoto: AdobeStock / hcast