Het eerste stormseizoen waarin stormen in ons land een naam kregen ligt achter ons en vandaag is de nieuwe lijst met stormnamen bekend gemaakt. Weeronline concludeert dat de stormnamen in het afgelopen seizoen veel verwarring hebben veroorzaakt en op deze manier niets toevoegen. Zo werd de carnavalsstorm in de media Ellen genoemd, maar passeerde ze in werkelijkheid in augustus pas de Britse Eilanden. Doordat niet elke storm een naam krijgt en niet elke storm uit de namenlijst ons land aandoet is het naamgevingssysteem onnavolgbaar.
Het stormseizoen van 2019-2020 begon met een herfst zonder storm. Op 15 december diende de eerste officiële storm zich dan eindelijk aan. Het was geen zware storm. Er gold alleen code geel voor zware windstoten en daarom bleef deze storm naamloos. Pas wanneer het KNMI code oranje of code rood afgeeft krijgt een storm een naam. In januari stormde het vervolgens niet.
Storm Ciara was eerste storm met een naam
Februari werd een heuse stormmaand. Op 9 februari trok een zware storm over het land. Er gold code oranje en daarmee kreeg deze zware storm de naam Ciara. Veel mensen vroegen zich af waarom de eerste storm met een naam met een c begon. De namen Atiyah en Brendan waren al gebruikt voor stormen die over de Britse eilanden trokken en waar het Nederlandse publiek niets van meekreeg.
Vervolgens kwam het op 11 februari tot de tweede storm van het jaar en de derde van de winter. Dit was niet storm Dennis, want daarvoor stormde het niet hard genoeg. Op 16 februari was het wel zover. Storm Dennis raasde over de Britse Eilanden en daar gold code oranje. Dezelfde stormdepressie deed ook ons land aan. Volgens de boekhouding van het KNMI was storm Dennis echter niet officieel in Nederland, omdat hier geen code oranje gold.
Foto: ANP / Dennis Bakker
Ellen of Francis? Nee, Jorge!
Een week later, tijdens carnaval kwam het tot de vierde storm in ruim twee weken. In de media werd gesproken over storm Ellen. Voor de vierde storm van 2020 gold echter zowel in Nederland als op de Britse Eilanden geen code oranje. Hoewel het vooral in Zeeland en Engeland flink tekeerging bleef deze storm naamloos.
Het vreemde aan het huidige systeem is dat niet de zwaarte van de storm, maar het wel of niet uitgeven van code oranje bepalend is voor het al dan niet geven van een naam aan stormen. Zo kan een onverwachts zware storm, waar geen code oranje voor is uitgegeven, naamloos de boeken in gaan.
Van 28 februari tot en met 1 maart hield tot slot nog een stormdepressie het Verenigd Koninkrijk en Ierland in zijn greep. Dat moet dan Ellen of Francis zijn geweest! Maar nee, deze storm kreeg de naam Jorge. Het Spaanse KNMI (AEMet) was de MetOffice en Met Éireann voor geweest met de naamgeving en had de storm al tot Jorge gedoopt. En dat terwijl deze storm niet eens in de buurt van Spanje was geweest.
De Europese weerbureaus (behalve Duitsland) hebben afgesproken om stormnamen die gegeven zijn door andere regio’s over te nemen en niet dezelfde stormdepressie een nieuwe naam te geven. De groep met weerbureaus in Zuidwest-Europa was in dit geval al gevorderd tot de j. Vandaar dat deze storm Jorge heette.
In augustus raasde storm Ellen uiteindelijk alsnog over de Britse Eilanden. In Nederland kregen we daar niets van mee. Dat was wel het geval met storm Francis.
Stormnamen zaaien in de huidige vorm alleen verwarring
Onze conclusie na het eerste stormseizoen met naamgeving is dat het in deze vorm alleen maar verwarring oplevert en niet helpt om mensen te laten beseffen hoe zwaar een storm wordt. Daar hebben we de definities voor storm, zware storm en zeer zware storm voor en ook kan gewaarschuwd worden voor zware windstoten en zeer zware windstoten. Bovendien is er voor de gemiddelde wind nog de beaufortschaal om de zwaarte van de wind uit te drukken en worden windstoten benoemd in km/uur. En het allerbelangrijkst is dat wij als meteorologen de impact van een storm goed benadrukken, zodat iedereen weet wat de gevaren van de storm zijn.
Lees ook: definities van storm en zware storm
Foto: ANP / Robin van Lonkhuijsen